Και λέω ότι δεν είναι πεθαμένο γιατί ζει και μάλιστα όπως όλοι.Χτες είχα μια ξεκαρδιστική εμπειρία στο ταμείο του super market όταν νεαρός με μαυροβαμμένα νύχια,όρθια μαλλιά, σκισμένα ρούχα και ετοιμοπόλεμο, επαναστατικό look τσακωνόταν με την κυρία στο ταμείο για την τιμή της δωδεκάδας κωλόχαρτου που ετοιμαζόταν να πληρώσει.Μα αφοδεύει ο punk?Δεν έχει εξεγερθεί ακόμη έναντι του εντέρου του?Ξέρω, άνθρωποι είμαστε όλοι αλλά παράλληλα δεν ξέρω.Ήταν αστείο.
1 comment:
Αυτήν ακριβώς τη σκέψη κάνω όταν θέλω να επανέλθω στην πραγματικότητα σε σχέση με κάποιον. Όταν θέλω να τον απομυθοποιήσω. Όταν κάποιος με "υποψιάζει" με την τελειότητά του.
Η έμπνευση μού ήρθε όταν έβλεπα τον Roberd Redford σε μια ταινία. Μου φαινόταν τόσο τέλειος, τόσο τυπάς, τόσο όμορφος. "Δεν είναι δυνατόν να χέζει αυτός ο άνθρωπος" σκέφτηκα "ή αν χέζει τότε η εικόνα που έχω για αυτόν δεν είναι πραγματική". Κατέληξα ότι μάλλον συμβαίνει το δεύτερο.
Post a Comment