Προσπαθώ να εκπλήσσομαι.Παίρνω φόρα και εκπλήσσομαι κάθε φορά που επαναλαμβάνεται η ίδια συμπεριφορά από διαφορετικούς ανθρώπους.Μάλλον εγώ θα έχω κάτι στερεότυπο που τους κάνει όλους τόσο επαναληπτικούς.Αποφάσισα τουλάχιστον να κάνω ότι εκπλήσσομαι.Νάχω την χαρά της εξαπατημένης παρθένας.Για να μην βαριέμαι.
5 comments:
Δεν ξέρω σε τι mood είσαι και πώς το γράφεις - θα σου πω πώς το εκλαμβάνω εγώ.
Υπέροχο.
Είναι υπέροχο να αποδομείς τις πιο ενοχλητικές καταστάσεις με τόσο έξυπνα, αποστασιοποιημένα, "φλεγματικά" σχόλια.
Η δύναμη του attitude.
Μήνες παιδεύω ένα κείμενο για την "υψηλή τέχνη του "σνομπαρίσματος"". Και δεν μπορώ να το ολοκληρώσω γιατί είναι δύσκολο να μην παρεξηγηθεί η λέξη "σνομπάρω" και γιατί δεν είναι εύκολο να εξηγήσω τι θέλω να πω. Για μένα το κείμενό σου είναι ένα δείγμα αυτής της αυτοσαρκαστικής τέχνης. Ένα μείγμα αυτοσαρκασμού και υπεροψίας.
Είμαι πολύ περίεργος να μάθω αν κάτι από αυτά που λέω έχει καμία σχέση με το κείμενό σου. Υποθέτω πώς όχι. Αλλά στα πράγματα βλέπουμε αυτά που θέλουμε να δούμε.
Είδες πολύ σωστά.Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Εξάλλου δεν με παίρνει να κακοκαρδίσω τον μοναδικό μου αναγνώστη ;-)
Bebitsa
είσαι ο τρίτος αναγνώστης
πρέπει να κερδίσεις κάτι.
Δεν το είπα με πικρία ότι είναι ο μοναδικός μου αναγνώστης ο παράξενος.Λίγοι και καλοί.Εξάλλου ζούμε στη χώρα που έχει περισσότερους συγγραφείς από αναγνώστες.
Βζιιιιιν! Προσγειώθηκα στο πολύ ωραίο μπλογκ σου. Μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις, λιτά και ολίγον τηλεγραφικά, με τέτοιο τρόπο όμως που σφίγγεται το στομάχι...
Θα "πετάγομαι" και θα σε διαβάζω, να ξέρεις.
Post a Comment