“ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΟ ΓΑΜΟ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ”

Με εντυπωσιάζουν πολλές φορές οι τίτλοι εφημερίδων “Παγίδα θανάτου λίγο πριν τον μήνα του μέλιτος”, “Άφησε την τελευταία πνοή στο γυρισμό από την αποφοίτηση”. Έχουμε όλοι μια έμφυτη αδυναμία να το δεχτούμε. Το γεγονός ότι δεν σου δίνει ραντεβού, δεν θέλει να σε πείσει για κάτι, δεν σε περιμένει, δεν στέλνει κακούς οιωνούς το κακό.Δεν σε προειδοποιεί.Δεν τοποθετεί ένα μαύρο κοράκι στη βεράντα σου το πρωί, ούτε αποστέλλει καμιά επικίνδυνη μελωδία για να πλαισιώσει το γεγονός.Δεν σπάει καθρέφτες στα καλά καθούμενα μπροστά σου. Ούτε εμφανίζει έναν μαυροντυμένο βενζινά με ύποπτο ύφος για να σε προειδοποιήσει.Το κυριότερο.Δεν σέβεται τη χαρά σου.Τη στιγμή σου. Ήρθε ή ώρα να φύγεις και δεν έχεις καιρό να το σκεφτείς. Ούτε να ετοιμαστείς ούτε να μακιγιαριστείς ανάλογα. Να πάρεις μια αξιοπρεπή πόζα τουλάχιστον. Ούτε καν να ψιθυρίσεις το pin σου σε έναν περαστικό. Oύτε να σιγανοτραγουδήσεις Tell Laura I love her. Να φωνάξεις “σ’ αγαπώ βρε παιδί μου, τελείωνε”. Έτσι είναι το κακό.Γι αυτό το λένε κακό. Αλλιώς θα ήταν καλό. Αν σε έβρισκε δίκαια, ώριμα,αξιοκρατικά και προειδοποιημένα τη στιγμή που δεν θα θελες και συ άλλο, θαταν καλό. Είδες?Ένα γράμμα η διαφορά.Ένα κακό κάπα. Ο επόμενος τίτλος λέει “Σκουπιζόμαστε με βρώμικο χαρτί που κυλιέται στο πάτωμα”. Είδατε τι εννοώ?Είμαστε τελείως ανέτοιμοι.